۱۳۸۹ اردیبهشت ۱۰, جمعه

ایرانی! لطفاً به خودت نخند و برای خودت جوک نساز، تو هیچ فرقی با آن کسی که برایش جوک ساختی و به او می‌خندی، نداری

ایران هزار رنگ را با کارهای خودمان خراب نکنیم... جوک‌های قومی - نژادی یکی از زشت ترین پدیده‌های ضد فرهنگی در جامعه ایران است که متأسفانه حتی به سطح رسانه‌های عمومی هم رسیده است. حتی بعضی از به اصطلاح کمدین‌ها و طنازان! برای لودگی و خوشمزگی بیشتر زبان، گویش، لهجه یک قوم یا مردم یک شهر و منطقه خاص را اسباب تفریح و سرگرمی خود قرار می‌دهند و ابایی هم ندارند که به صورت واضح و روشن نام آن قوم یا شهر و منطقه مورد نظر را بر زبان بیاورند تا درصد و میزان خوشمزگی (در اصل مشمئز کنندگی) بالا برود و این کار برای همه عادی شود و باب و روال همه مجالس شود. دیگر حریمی نباشد و این کار زشت و ناپسند محسوب نشود.

عمری است که با این پدیده مخرب، ضد انسانی، ضد فرهنگی و ضد اجتماعی رو به رو هستیم. نه فقط جوک، بلکه حتی فرهنگ، لباس و آداب و رسوم مردم هم قربانی این ناهنجاری شده است. مبارزه با این عادات غلط نیاز به عزم ملی دارد. یعنی باید جلوی این کار را گرفت و با زبان خوش، دلیل و منطق دیگران را آگاه و از این کار نهی کرد. کودکان و نسل جدید را با دیدگاه انسانی بزرگ کرد و به بچه‌ها یاد داد که همه در درجه اول انسان و بعد ایرانی هستیم.

داشتن این همه تنوع در زبان، گویش، لهجه، فرهنگ، لباس و آداب و رسوم قومی، منطقه‌ای - محلی باید مایه افتخار هر ایرانی باشد و قدر و منزلت آن را بداند. چون میراث ما، جهان و بشریت است. اصلاً ایران یعنی همین و ایرانی بودن چیزی به جز این‌ها نیست. ایران و ایرانی یعنی همه این‌ها با هم.